Ορισμός Δημ/τίας

“ΧΡΥΣΟΣ” ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

με κριτικό έλεγχο των ΚΟΥΦΙΩΝ – Δούρειων πολεμικών ορισμών της

(Κρίσημη άσκηση Κριτικής Ικανότητας)

1 Μετά την γενική ορισμολογία του πρώτου μέρους αυτής της ερευνητικής ταξινομητικής- νοικοκυρευτικής συζήτησής μας, συμφώνως προς τα εκεί συμπεράσματα, θα εστιάσουμε στην ΚΡΙΣΙΜΗ και πολύτιμη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, για να κάνουμε κριτικό έλεγχο των ΚΟΥΦΙΩΝ ορισμών της. -Χρησιμοποιώ πληθυντικό, διότι οι ορισμοί της είναι κούφιοι παντού και όχι μόνον στην ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ στην οποία έχετε εσείς άμεση πρόσβαση ως ηλεκτρονικοί αναγνώστες, για να ελέγξετε τις παρατηρήσεις μου σε ό,τι αναφέρει αυτή- από την επισκόπηση κάποιων συγγραφέων της.

2 Υπ΄ όψιν ότι σε αυτήν- την Ελληνική ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ –, οι εθελοντές συγγραφείς, στον ορισμό συμφωνούν (...!) και περιγράφουν τον Ανώτατο Νόμο του πολιτεύματος, το γνωστό ως ΣΥΝΤΑΓΜΑ (-που ορίζει περιγράφοντας αναλυτικώς τι είναι η Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία...). Δηλαδή συμφωνούν με τις απόψεις και την θέληση των Βουλευτών όλων των ΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ επιχειρήσεων, από το 1975, έως σήμερα. Παραθέττουν και έναν κατάλογον από τις διάφορες παραλλαγές της Δημοκρατίας ο οποίος περιγράφει την θλιβερή διεθνή πολιτικο-Φιλολογική φλυαρία και μωρολογία. Και, εν τέλει, διαπιστώνουν ότι χρειάζεται περισσότερη εργασία για να ολοκληρωθεί η παρουσίαση του θέματος. -Δηλαδή, , όπως καταλαβαίνετε, αυτό που λείπει -από την Βικιπ. και χρειάζεται να γίνει, είναι η δική μας , εδώ, αυστηρή - αριστοκρατική ερευνητική συζήτηση.

3 ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Δεν κάνουμε μα τυπική διδακτορική διατριβή, για να πάρουμε πτυχίο και να διοριστούμε στο Δημόσιο, αλλά παιδευόμαστε ΓΙΑ ΝΑ ΛΥΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΦΟΒΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΙΤΙΑ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΞΙΟΤΗΤΑΣ του σύγχρονου πολιτισμού. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΞΙΟΤΗΤΑΣ για ΚΡΙΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ, για ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ. Το οποίο γίνεται ακόμη πιο χειρότερο και ντροπιαστικό, λόγω της ηλεκτρονικής ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ.

4 Για να μιλήσουμε με εξειδίκευση για ηλεκτρονική Τυραννία, πρέπει να είμαστε άξιοι να αποδείξουμε ΠΛΗΡΩΣ και ΜΕΘΟΔΙΚΩΣ- την σκέτη τυπική ΤΥΡΑΝΝΙΑ την οποία μπορούμε να διαπιστώσουμε κάνοντας ταυτοποίηση με οδηγό αναγνώρισης τον άριστο ορισμό της.- Βλέπετε τον αντίστοιχο τίτλο “Τυρανολογία” στον κατάλογο θεμάτων (Μενού) του ιστοβιβλίου μας.

5 Λύνοντας αυτό το μεγάλο – σύνθετο πρόβλημα με τα επιμέρους προβλήματά του, έχουμε κάνει την σπουδαιότερη Διδακτορική εργασία, παγκοσμίως, η οποία θα δικαιούται βραβείο ΕΙΡΗΝΗΣ, διότι από την έξυπνη λύση του προβλήματος της ΔΙΚΑΙΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ επηρεάζονται όλα τα άλλα προβλήματα. Η λύση, λοιπόν, γίνεται με τους καλούς ορισμούς που προϋποθέτουν καλές συγκρίσεις. -Διότι, οι καλοί λογαριασμοί , δηλαδή οι καλές μετρήσεις και τα καλά όρια, κάνουν τους καλούς φίλους.

6 ΛΟΙΠΌΝ, κατ' αρχήν, δεν έχουμε χρόνο να πετάξουμε και δεν χρειαζόμαστε να κάνουμε Ιστορική επισκόπηση όλων των συγγραφέων που έχουν χρησιμοποιήσει την λέξη Δημοκρατία στον λόγο τους και δεν υπάρχει ανάγκη να το κάνουμε αυτό το κοπιαστικό έργο. Διότι, αφ' ενός η λέξη είναι από τις πιο πολυχρησιμοποιημένες και στους επίσημους τίτλους, δηλαδή είναι ωκεανός ατελείωτος, αφ' ετέρου, στους τελευταίους αιώνες, βλέπουμε ότι πολλοί έχουν μιλήσει για την αξία της επισκόπησης της ΤΥΠΙΚΗΣ Ιστορικής εμφάνισης και διαδρομής των κοινωνικών φαινομένων, λόγω της σημασίας της, αλλά βλέπουμε, ΑΜΕΣΩΣ, ΟΤΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΣ και δηλωμένος ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΗΣ (π. χ. Μαρξ Κ.) δεν έχει κάνει ΕΦΑΡΜΟΓΗ, δηλαδή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΡΙΣΤΗ αυστηρή ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ των δεδομένων της Ιστορίας, για να λύσει το πρόβλημα της έλλειψής της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ. - Είχαν και έχουν την δυνατότητα να περάσουν καλά και χωρίς αυτήν.

7 Και, αφ' ετέρου, από άλλη άποψη, αφού το πρόβλημα της κοινωνικής ανομίας και δυστυχίας παραμένει, και διαπιστώνουμε ότι ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΑΝΑΠΗΡΟΙ,-ΑΧΡΗΣΤΟΙ- ΞΕΝΟΙ στο πολίτευμα που οι κρατούντες ονομάζουν Δημοκρατία, και συμπεραίνουμε ότι κανένας από αυτούς τους κοινωνικούς συγγραφείς δεν έχει κάνει άριστη ερευνητική εργασία και γι αυτό φαίνονται χαζοί, πρέπει να κάνουμε εμείς αυτήν την άριστη, για τον εαυτό μας και τις επόμενες γενεές. - Διότι αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα της εκμηδένισης της ύπαρξής μας στην κοινωνική αυτοδιοίκηση και μπορούμε και ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ να το λύσουμε ΚΑΙ δια της διδασκαλίας του άριστου επιστημονικού ορισμού. Το ευχάριστο είναι ότι η διδασκαλία έχει γίνει ευκολότερο πρόβλημα- απόό, τι ήταν παλαιότερα, χάρις και στην τεχνολογική πρόοδο.

Προχωράμε , λοιπόν:

ΚΑΝΟΝΑΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗΣ:

8 Για να κάνουμε ταυτοποίηση και εξίσωση δυο μερών, και του ονόματος με την περιγραφή του ονομαζόμενου, ή δυο ονομάτων ή περισσότερων ονομαζόμενων ορισμών και περιγραφών τους, θα πρέπει τα μέρη τους να είναι και αυτά ίσα ή ίδια και όμοια, με αυστηρό και σοβαρό έλεγχο.

H παράβαση ΑΥΣΤΗΡΗΣ εφαρμογής αυτού του λογικού κανόνα, δηλαδή η επιπόλαιη παρατήρηση, μπορεί να γίνει λόγω της βαθύτερης ΜΩΡΙΑΣ ΚΑΙ της ΑΓΝΟΙΑΣ των κανόνων της Λογικής Επιστήμης και της σημασίας της αυστηρότητας στον έλεγχο. ΘΕΩΡΗΤΙΚΩΣ, παράβαση αυστηρότητας μπορεί να γίνει και με ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ή και με άδεια “από την σημαία” των συμφερόντων μας, για τα οποία ΠΟΝΗΡΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ μπορούμε και να αδικήσουμε καποιους από το κοινωνικό σύνολο, επειδή βρήκαμε τον τρόπο να μην τιμωρηθούμε για την αδικία αυτήν, από όσους ζημιώνουμε ή από τους αρμοδίους επόπτες (αν υπάρχουν) γι αυτό το έργο. Οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις δεν έχουμε να κάνουμε με άριστη ερευνητική και ειδική επιστήμη της κοινωνικής διοίκησης, αλλά με ερασιτέχνες συγγραφείς και φιλολόγους δημοσιολόγους και με άδικους ΤΥΡΑΝΝΙΚΟΥΣ πλεονέκτες. - Ή και με άδικους δικηγόρους ΑΔΙΚΩΝ προσωπικών ή ομαδικών – εταιρικών συμφερόντων ή και εθελοντές από τους προς εξαπάτησιν. `Ενας τέτοιος κακός δικηγόρος και κακός διοικητικός επιστήμονας που αμελεί ή και αγνοεί την αξία της αριστοκρατικής αυστηρότητας στους ορισμούς του, και αποδεικνύεται τέτοιος – κακός από την εδώ άριστη επιστημονική ανάλυσή μας, είναι και ο Μάρξ και πολλοί άλλοι δήθεν υπερασπιστές του Δήμου- του πλήθους του φτωχού Λαού.

9 Επισκεπτόμενοι, λοιπόν, την λέξη ή το όνομα Δημοκρατία, για να αρχίσουμε να γίνουμε σοφοί, όπως όφειλε να κάνει ο ΜΑΡΞ και οι λοιποί διάδοχοί του έως σήμερα- αλλά δεν το έκαναν, ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ, δηλαδή εξετάζουμε τα δυο ΣΥΓΚΡΙΝΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ, το σημαντικό ΙΣΤΟΡΙΚΟ όνομα αφ' ενός και το οριζόμενο- “βαπτιζόμενο” νόημα του ονόματος αφ' ετέρου- το οποίο πρέπει να αντιστοιχεί και να ανταποκρίνεται στα σημαντικά μέρη που συνθέττουν την λέξη, αλλά και στα υπο-μέρη του ονομαζόμενου.

10 Δηλαδή, στην πράξη: Αφ΄ενός ετυμολογούμε, δηλαδή εξετάζουμε την αλήθεια που φέρει- κουβαλάει το όνομα καθεαυτό, με την λεκτική σύνθεσή του, και διαπιστώνουμε να υπάρχουν τα εξής: το ουσιαστικό Δήμος= Λαός και το ρήμα κρατώ= υπερισχύω, επικρατώ, κάνω δικό μου, -κρατώ στο χέρι μου, χειρίζομαι. Βάσει αυτής της διαπίστωσης, ορίζουμε ότι Δημοκρατία είναι το πολίτευμα (-ο τρόπος κοινωνικής διοίκησης) στο οποίο ο Δήμος / Λαός επικρατεί, είναι κραταιός, δυνατός, “χειριστής”, ελεγκτής.

11 `Ομως, αυτός ο στοιχειώδης απλοϊκός ορισμός, επειδή είναι τυπικά - ετυμολογικά σωστός, αν αφεθεί χωρίς περαιτέρω κριτική λογική Ιστορική επεξεργασία και έλεγχο των τρόπων και των μερών του, καθίσταται και παραμένει ΚΟΥΦΙΟΣ- επιπόλαιος, ανούσιος και οδηγεί σε παραλογισμούς και λάθη παραπέρα λογικών κρίσεων. Διότι, στο άσχετο/ παράλογο και άδικο ονομαζόμενο ως Δημοκρατία πολίτευμα, οι πολιτικοί = διοικητικοί απατεώνες δηλώνουν ΔΟΛΙΩΣ – ΑΠΟ ΔΟΛΟ – εν επιγνώσει τους ότι αυτό είναι άσχετο- την εττικέττα της Δημοκρατίας, χωρίς να έχουν αυτό το επιστημονικό δικαίωμα. Διότι το ονομασθέν πολίτευμα, στην Ιστορική περίπτωση ονομασίας- στην πρωταρχική, δεν είναι ίδιο με το ονομασθέν ή το ονομαζόμενο στην άλλη- την μεταγενέστερη εποχή, διότι δεν είναι όμοια τα όργανα και οι τρόποι, ούτε και οι αναλογίες της κατανομής των αρμοδιοτήτων τους και κυρίως της λήψης των αποφάσεων. Με άλλα λόγια: Tο πολίτευμα της σύγχρονης Τυραννίας ή “τυραννικής “δημοκρατίας” ” στο οποίο έχουμε έννοιες καταστάσεων που δεν είναι δυνατόν να συνυπάρχουν, διότι είναι αντίθετες, αλληλοαναιρούνται και ή την μια ή την άλλη θα έχουμε πραγματικά και σε πλάτος και βάθος ποιότητας, επιτυγχάνεται με απόκρυψη της επιστημονικής μεθοδολογίας και με παραπλάνηση, εξαπάτηση των αμαθών πολιτών, από τους έμπειρους πονηρούς.

Ιστορική χρήση του ονόματος Δημοκρατία

12 Γι αυτό προχωράμε και εξετάζουμε την Ιστορική χρήση του ονόματος, οπότε έχουμε στην υπηρεσία μας και τις εξής πληροφορίες: Η λέξη Δημοκρατία καταγράφηκε, ίσως για πρώτη φορά σε σημαντική έγγραφη ιστορική πηγή, από τον Περικλή, στον Επιτάφιο Λόγο του- που έγραψε για να τιμήσει τους νεκρούς του Πελοποννησιακού Πολέμου. (-Μερικοί αναφέρουν και τον Ηρόδοτο ως καταγραφέα του ονόματος, αλλά δεν μπορώ να ελέγξω την αλήθεια- ούτε μας ενδιαφέρει αυτή η λεπτομέρεια, διότι είναι ασήμαντη για το ζήτημα του άριστου ορισμού που θέλουμε να λύσουμε.) Και αυτό το λέει ο Περικλής, διότι στο πολίτευμα της αρχαίας Αθήνας (θυμίζω ότι πολίτευμα= τρόπος κοινωνικής διοίκησης) - στο οποίο και αυτός ήταν ένας από τους `Αρχοντες, ο Δήμος= ΛΑΟΣ των Αθηναίων, είχε εξελιχθεί από τα προηγούμενα πολιτεύματα έτσι, ώστε να έχει ΚΡΑΤΑΙΟ όργανο την Εκκλησία του για τα κοινά δημόσια προβλήματα και θέματά του, την Γενική Συνέλευση, ή την Σύνοδο και την Σύναξη, ή την Συγκέντρωση, για την Συνεννόησή του, όπως θα λέγαμε στην σημερινή καθομιλουμένη.

13 Λοιπόν, το πολίτευμα είχε το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό να έχει κραταιά Εκκλησία του Δήμου, διότι ο Δήμος = λαός, με αυτήν ως ΟΡΓΑΝΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ασκούσε ΚΡΙΣΙΜΗ- ανώτατη αποφασιστική και δικαστική – ΕΞΟΥΣΙΑ.

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Αυτό που τονίζεται στη Βικιπαίδεια και σε άλλους συγγραφείς που χρησιμοποιήθηκαν από τους εθελοντές συγγραφείς της, δηλαδή το αν σ' αυτήν- στην Δημοκρατία- η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού είναι ΑΠΑΤΕΩΝΙΚΕΣ -”λογοτεχνικές” διατυπώσεις και πομπώδεις – στιχουργικές δηλώσεις κάποιων που δεν την κατανόησαν ή δεν αγάπησαν τον λαό, για να του την προσφέρουν πραγματικά, γι αυτό και επαναλαμβάνουν το όνομα του “Λαού”. (Δηλαδή: `Οπου ακούς πολλα κεράσια, βάστα και μικρό καλάθι..)

14 Αυτό, ακριβώς, τονιζόταν ως χαρακτηριστικό στοιχείο της Δημοκρατίας στα σχολικά βιβλία Πολιτικής Αγωγής Δημοκρατικού Πολιτεύματος- του Λυκείου- (συγγραφέας Αγνή Ρουσοπούλου) μετά την μεταπολίτευση του 1975 και αυτό συνεχίζεται από τους πολιτικούς ως τώρα, γι αυτό παρουσιάζεται και στη Βικιπαίδεια, όπως είπαμε. Αλλά, αυτοί οι συγγραφείς- Φιλόλογοι που δίδασκαν ή διδάσκουν το μάθημα αυτό, δεν ακολουθούν άριστη -αγαθή και καλοπροαίρετη αυστηρή επιστημονική μεθοδολογία ορισμού, αφήνοντας ευσταθείς υποψίες ότι την χρησιμοποιούν ως ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ για την ύπουλη ήττα- άλωση και εκμηδένιση του Δήμου- Λαού. Διότι είναι σαφές ότι κάποιοι πονηροί “επιστήμονες” , για κερδοσκοπικούς επιχειρηματικούς λόγους, δεν θέλουν να εκπαιδεύσουν τον πολύ- φτωχό λαό, για να την κατανοεί, να την εφαρμόζει και να την χαρεί. - Είναι ΧΑΡΑ και χρυσοφόρος- ΧΡΥΣΟΣ ΤΡΟΠΟΣ για τον λαό, αφού είναι τρόπος που του αποδίδει μεγάλη τιμή και σεβασμό στην προσωπικότητά του, αφού τον καλεί να ασκήσει τα ταλέντα του με υπευθυνότητα για την δική του και την κοινή, ταυτόχρονα, διάσωση της ζωής από τα φθαρτικά προβλήματα και για την ανάπτυξή της, με αγνότητα πάντοτε, ΠΡΟΣΤΑΣΕΥΟΝΤΑΣ τον Δημόσιο θησαυρό, την κοινή περιουσία ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΚΑΙ ΚΛΕΦΤΕΣ.

15 Κρίσιμο, ΛΟΙΠΟΝ, ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟ_ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ χαρακτηριστικό του τρόπου της πρώτης Αθηναϊκής δημοκρατίας ήταν η νομοθέτηση ΟΡΓΑΝΟΥ ΛΟΓΙΚΗΣ έκφρασης και ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗΣ του λαού το οποίο ήταν η ΕΚΚΛΗΣΙΑ του ΔΗΜΟΥ. Και επειδή αυτό το όργανο είχε πραγματική ΚΡΑΤΑΙΑ ΔΥΝΑΜΗ, διότι είχε ΑΝΩΤΑΤΗ δικαστική και αποφασιστική εξουσία, γι αυτό και για την ονομαστική περιγραφή του ο Περικλής -και όποιος άλλος, χρησιμοποίησε την λέξη Δημοκρατία, δηλαδή τις λέξεις δήμος= λαός, και κρατώ= επικρατώ- υπερισχύω, χειρίζομαι. Δεν υπάρχει Δήμος, αν αυτός δεν έχει ΟΡΓΑΝΟ ΕΚΦΡΑΣΗΣ, αποτελούμενο από τους πολίτες που τον απαρτίζουν.

16 “Επιθυμία ευνούχου διακορεύσαι παρθένον” θυμίζει η Δημοκρατία χωρίς Ενοριακή Εκκλησία του Δήμου σε συγκεκριμένο τόπο και σε τακτικούς χρόνους σε

ευλαβικές συνθήκες.- Σήμερα, αυτή η λειτουργία πρέπει να γίνει σε ευπρεπείς Ι. Ναούς- που πρέπει να έχουν και για όλους καθίσματα, πράγμα εύκολο, λόγω της τεχνολογικής προόδου.

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗΣ

17 Γι αυτό, λοιπόν, και δεν έχει καμμιά ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ή ΚΡΙΣΙΜΗ σημασία το γεγονός ότι γίνεται ψηφοφορία μια ή πολλές με την αρχή της πλειοψηφίας των πολιτών για την εκλογή κάποιων αντιπροσώπων τους Βουλευτών ή Προέδρων ή για την λήψη κάποιων αποφάσεων. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, αλλά έλλειψη γνώσης για την εφαρμογή της ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗΣ στην οποια ΟΛΟΙ είναι αναγκασμένοι να υπακούν και όχι μόνον η πλειοψηφία,διότι όλι έχουν ΑΓΝΟ συμφέρον και προστατεύονται ΑΓΝΩΣ από αυτήν.

Τα κοσμητικά επίθετα εμπρός από την λέξη Δημοκρατία

18 Τα κοσμητικά επίθετα εμπρός από την λέξη Δημοκρατία (- τα οποία τοποθετούν οι διάφοροι νομοθέτες, για να κάνουν ΨΕΥΔΟΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΚΟΠΕΡΙΓΡΑΜΜΕΝΟ- ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΕΝΟ- ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ της ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ ΤΟΥ- ΔΗΘΕΝ ΠΡΟΤΥΠΟ.) για αυτήν την πρώτη, στην ιστορία του πολιτισμού, Δημοκρατία, αφού οι εκλαϊκευτικοί κειμενογράφοι των νόμων αυτών, επιδιώκουν να δικαιολογήσουν την μωρολογία της κούφιας λέξης και να συγκαλύψουν την μετατροπή της σε Δούρειο `Ιππο, σε ΚΟΥΦΙΟ και μη ζωντανό – ζωτικό και δραστικό τρόπο, προβάλλοντας ανούσιες ομοιότητες με μερικά στοιχεία της πρωτότυπης και πρότυπης ιστορικής δομής. Και αυτό το κάνουν για να κρύψουν τις καταστροφικές- κατακτητικές, ληστρικές τυραννικές ενέργειές τους, όπως ο αρχαίος Ομηρικός μυθικός ήρωας Οδυσσέας, έκρυψε μέσα σε αυτό το κούφιο άλογο - ως δήθεν αφιέρωμα στους Θεού- τους συντρόφους του και τον εαυτό του, για να τους βάλουν μέσα από τα τείχη τα ίδια τα θύματά τους.

Ορισμένος Χώρος και ΤΟΠΟΣ

19 Επομένως, ορίζοντας την Δημοκρατία, το επαναλαμβάνουμε, πρέπει να προσέχουμε και να αναγνωρίζουμε ΟΤΙ : Πρέπει να έχει ο λαός ή Δήμος και νομοθετημένο τακτικό όργανο έκφρασης και συνεννόησης και πρέπει να έχει και ορισμένο χώρο και ΤΟΠΟ εδικά γι αυτόν τον σκοπό της κοινής συνεννόησης- για την κοινωνική διοίκηση, για να ασκήσει τις δικαιωματικές εξουσιαστικές αρμοδιότητές του και να λύνει τα προβλήματά του και να προστατεύει την ζωή του από τυραννικές αδικίες, δηλαδή να αυτοδιοικείται και να απολαμβάνει τα αγαθά της ειρηνικής συμβίωσης εντός της ίδιας κοινωνίας. Η Εκκλησία του Δήμου-η Γενική Συνέλευση του Δήμου, συνεπώς, που είναι το καθοριστικό χαρακτηριστικό της δικαιούται να προσδώσει το όνομά της, για να διακοσμήσει την λέξη Δημοκρατία και να την επονομάσει Εκκλησιαστική Δημοκρατία ή ΕΚΚΛΗΣΙΟΚΡΑΤΙΑ, διότι αυτό το κοσμητικό επίθετο την ενισχύει, διότι τονίζει το διακριτικό γνώρισμα της, το κυριότερο χαρακτηριστικό της, χωρίς το οποίο αυτή δεν υπάρχει πραγματικά ως πραγματικός τρόπος κοινωνικής διοίκησης, - ως δημιουργημένος από ανθρώπους με αγαθή ΜΕΘΟΔΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ.

20 ΔΗΛΑΔΗ: ΕΚΚΛΗΣΙΟΚΡΑΤΙΑ= ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Διότι το όργανο του λαού, η Εκκλησία του, είναι ΚΑΙ ο ίδιος ο λαός. - Ο οποίος, αν του στερήσουν το ΚΡΙΣΙΜΟ όργανο άσκησης και παραγωγής και έκφρασης, ΔΕΝ είναι ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ και δεν μπορεί να έχει και Δημοκρατία, αλλά κάποια αρρώστεια και πάθηση. Οπότε ο Δήμος / ΛΑΟΣ δεν είναι υγιής και τον συμφέρει να γίνει υγιής ΑΠΟΚΤΩΝΤΑΣ ΟΡΓΑΝΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ- ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ της σκέψης του και όλων των ταλέντων του.

21 Διότι ο ΠΟΝΗΡΟΣ παραλογισμός συνεχίζεται και σε άλλους προβληματολυτικούς τομείς που εξαρτώνται από το γενικό πλαίσιο του γενικού καθοριστικού τρόπου του πολιτεύματος, για να καλυφθούν τα ΑΝΑΞΙΑ πλουτοκρατικά κίνητρα της καταστροφής της Δημοκρατίας. Αυτοί οι ΑΝΑΞΙΟΙ που κάνουν την επιστημονική απάτη, μπαίνουν στον φαύλο κύκλο και συνεχίζουν να κάνουν απάτες και εγκλήματα, για να συγκαλύψουν αυτό το θεμελιακό επιστημονικό έγκλημα.

22 Συνεπώς, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε ότι, ΕΑΝ θέλουμε να έχουμε πραγματική Δημοκρατική Αυτοδιοίκηση η οποία είναι περιγραφικό συνώνυμο και αυτό της Δημοκρατίας, πρέπει και να εκπαιδεύσουμε τον λαό, και να τον προ-ετοιμάσουμε γι αυτήν. ...Δηλαδή, πρέπει να διδάξουμε τον λαό να έχει κριτική ικανότητα, για να αποκτήσει και αποτελεσματική προβληματολυτική ικανότητα, σε αυτόν τον κοινωνικό επιστημονικό τομέα της Οργάνωσης και Διοίκησης της κοινωνίας του, δηλαδή της Αυτοδιοίκησής του. Και θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το γεγονός ότι κάποιοι συμπολίτες μας έχουν αντίθετο - ΤΥΦΛΟ (ανάξιο επιστημονικώς) πρόγραμμα διοίκησης. Διότι έχουν τυφλή επιθυμία -”ΛΑΙΜΑΡΓΙΑ” για συσσωρευμένο πλούτο και μεγάλο οικονομικό συμφέρον και, γι αυτό οι Τύραννοι και οι τυραννικοί θέλουν ο λαός να μην είμαστε άξιοι για δύσκολα και σοβαροί, αλλά να παραλογιζόμαστε και να μωρολογούμε στις συζητήσεις περί Δημοκρατίας.

Οι διοικητικοί - πολιτικοί τύραννοι θέλουν να χρησιμοποιούμε τον επιχρυσωμένο τενεκέ, για να κρατήσουν οι ίδιοι το αληθινό διαμάντι της Νομοθετικής, Αποφασιστικής και Ανώτατης Δικαστικής εξουσίας. - Κατά λογικόν συμπερασμόν, διότι δεν μπορούν να κάνουν τον κόπο της εκπαίδευσης του αμαθούς λαού γι αυτήν την συμμετοχή και θεωρούν ότι αυτοί- τα μέλη του ταπεινού αμαθούς λαού, δεν αξίζουν τον κόπο τους. Διότι η αναχείρας εργασία απαιτεί κόπο μεγάλο. - Γι αυτό σας συμφέρει να την εκτιμήσετε ως αξία για σας, ως δώρο Θεού και των αγίων επιστημόνων που έφτασαν την τεχνολογική πρόοδο στα χέρια δικαίων και αδίκων. – Οπότε και στα χέρια μιας αγνής φτωχής, χριστιανής επιστήμονος, της συγγραφέως της αναχείρας.

23 Στα Σχολικά βιβλία και στην Βικιπαίδεια και σε κάθε επιστημονική εγκυκλοπαίδεια, λοιπόν, θα έπρεπε, χάριν της επιστημονικότητας, να έχει ΠΡΟ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ καταγραφεί από τους εθελοντές της η επιστημονική πληροφορία που θέλω να μεταδώσω και σε σας τους αναγνώστες εδώ, η οποία συνοψίζεται όπως διαβάζετε στη συνέχεια :

Εκκλησιοκρατία=Δημοκρατία=ΧΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ=Εκκλησιαστική Δημοκρατία

24 `Ενα σύγχρονο πρότυπο για αληθινή Δημοκρατική αυτοδιοίκηση το οποίο να δικαιούται πραγματικά το όνομα της Δημοκρατίας, διότι αναγνωρίζει τον κρίσιμο ανώτατο εξουσιαστικό ρόλο που πρέπει να έχει η Εκκλησία του Δήμου, έχω αναπτύξει η παιδαγωγός και ερευνήτρια της κοινωνικής Οργάνωσης και Διοίκησης Κωνσταντίνα Ε. Νικολάου στο βιβλίο "Εκκλησιαστική Δημοκρατία" [Αθήνα, 1999, έκδοση της συγγραφέως, - η οποια κατατέθηκε και στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος). Το βιβλίο αυτό έχει “μεταφραστεί και στην νομοθετική γλώσσα”, δηλαδή έχω συντάξει και Σχέδιο Ανωτάτου Νόμου Πολιτεύματος, δηλαδή Συντάγματος (βλέπετε στο Μενού την διαθέσιμη επιλογή), για να διευκολυνθεί η συζήτηση και να προχωρήσει η κοινωνία στην εφαρμογή αυτής της αληθινής σύγχρονης Δημοκρατίας.

Εξ αιτίας αυτής της άριστης επιστημονικής δημιουργίας, η ίδια η συγγραφέας αντιμετωπίστηκα με τυραννικές ψευδομαρτυρικές και φυσικές επιθέσεις και εμποδίστηκα να επικοινωνήσω με τους πολίτες σε καθεστώς ελευθερίας του λόγου, και να συμμετάσχω με ισοτιμία στις δημόσιες συζητήσεις και στις εκλογές για την κοινωνική διοίκηση, γι αυτό και δεν έγινα αμέσως γνωστή πανελληνίως και παγκοσμίως, αλλά έχω υποστεί παράνομες διώξεις δεκαετιών, για να καθυστερήσω και να στερηθειτε εσείς οι δίκαιοι, για να κερδοσκοπήσουν οι άδικοι.

Σ' αυτό το πρότυπο αληθινής σύγχρονης Δημοκρατίας, διατηρούνται οι κρίσιμες καθοριστικές αναλογίες στην κατανομή των εξουσιών οι οποίες προσδίδουν το χαρακτηριστικό της Κραταιότητας στον Δήμο – στην Ενοριακή εκκλησία του Δήμου. Δηλαδή προτείνω την καθιέρωση του ΟΡΓΑΝΟΥ της Εκκλησίας του Δήμου συμπληρωμένου με τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, με καθιέρωση ως έδρα – τακτικό τόπο τον Ι. Ναό κάθε Ενορίας, ώστε να χρησιμοποιηθεί και ο Χριστός ως πρότυπος ΑΝΤΙΤΥΡΑΝΝΙΚΟΣ διδάσκαλος καθολικής και ριζικής κοινωνικότητας και έμπρακτης κοινωνικής Δικαιοσύνης, για να συνεισφέρει στην εφαρμογή της και στην προστασία της ζωής. -Δεδομένου ότι ο Χριστός είναι θύμα Τυραννίας και άριστος Δάσκαλος σεβασμού του ανθρωπίνου προσώπου, ανεξαρτήτως από τα ιδιαίτερα τάλαντα που ο καθενας έχει για την απόκτηση υλικών αγαθών.

25 Παράλληλα, με αυτό το σύγχρονο πρότυπο της Εκκλησιοκρατίας = Δημοκρατίας= ΧΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ή Εκκλησιαστικής Δημοκρατίας, όπου αυτές οι διατυπώσεις έχουν κυριολεκτικά το ίδιο νόημα, διότι η λέξη Εκκλησία τονίζει το χαρακτηριστικό όργανο με το οποίο ασκείται η Δημοκρατία, επαναφέρεται η φυσική τοπική ενότητα του λαού και διορθώνεται- εξουδετερώνεται ο ολέθριος αντιλαϊκός διαιρετικός ρόλος των λεγόμενων σοσιαλιστικών και κομμουνιστικών συγγραφέων (π.χ. Μάρξ) οι οποίοι οδήγησαν στην αποβλάκωση του λαού και την καθυστέρηση του διοικητικού πολιτισμού, επειδή αυτοί από δόλο απέφυγαν να ορίσουν την αληθινή ΟΡΓΑΝΙΚΗ λειτουργία της Δημοκρατίας. `Ετσι αυτοί, όχι μόνον δεν αποκάλυψαν την Δούρεια πολεμική- αντιλαϊκή γλώσσα, αλλά την εγκατέστησαν με την δική τους δήθεν προοδευτική ορολογία της Αστικής, Σοσιαλιστικής ή Λαϊκής, δήθεν πάντοτε, Δημοκρατίας. Διότι αγνόησαν το καθήκον που είχαν να κάνουν τον ΚΡΙΤΙΚΟ επιστημονικό Ιστορικό ορισμό της Δημοκρατίας. Δηλαδή υποκρίθηκαν ότι σέβονται και αναλύουν τα Ιστορικά δεδομένα, ενώ τα υποβαθμίζουν, τα αγνοούν και τα διαστρεβλώνουν, για να μην ωφελήσουν τον λαό.

26 Αυτοί οι κακοί “φιλόλογοι” και μωρολόγοι Κοινωνιολόγοι δραστηριοποιήθηκαν- και οι διάδοχοί τους συνεχίζουν, για να λειτουργούν ως πολιτικοί παράγοντες εφαρμογής των ψευτοεπιστημονικών απόψεων τους. Και, επειδή δεν ενδιαφέρθηκε κανείς άλλος, ούτε και οι δήθεν αντίπαλοι που αποδεικνύονται από αυτό το γεγονός της αναξιότητας ως δήθεν, να αποκρούσουν και να δείξουν τα επιστημονικά λάθη, αντικαθιστώντας τα με άριστες αλάνθαστες διαπιστώσεις, όλοι μαζί οι εξουσιαστές επιδείνωσαν την άθλια μορφωτική πνευματική κοινωνική κατάσταση . Με την ύπουλη, τυραννική, ΠΟΛΕΜΙΚΗ – Δούρεια Στρατηγική αρχή "διαίρει και βασίλευε ή τυράννει", διχάζοντας τον φτωχό λαό, για να τον νικήσουν και να τον κλέψουν, σε αθέους και χριστιανούς, σε αριστερά και δεξιά, σε προοδευτικά και συντηρητικά κόμματα, εφαρμόζοντας την αγωγή εξουδετέρωσης του πλήθους του φτωχού λαού με την φθορά της νοημοσύνης του.

ΛΥΣΗ =ΕΙΡΗΝΟΦΟΡΟ κρατικό διαζύγιο

27 Και αυτό το έπραξαν οι αυτο-ονομαζόμενοι αριστεροί πολιτικοί και συγγραφείς, αντί να διεκδικήσουν ΕΙΡΗΝΟΦΟΡΟ κρατικό διαζύγιο, για διαχωρισμό των αντιφρονούντων με δημιουργία ομοιογενών κρατών ως προς την επιστημονική αντίληψη, χωρίς να καταπιέσουν τους χριστιανούς που εξ αγαθού επιστημονικού ορισμού είναι και αληθινά δημοκρατικοί. Και, έτσι, αυτοί οδήγησαν τον λαό στην μεγάλη μωρολογία της ψευτοεπιστημονικής ορολογίας της αστικής, έμμεσης και άμεσης Δημοκρατίας και των λοιπών κούφιων και ακαθόριστων ή ανεπαρκών μορφών της που οι αληθινά δημοκρατικοί πολίτες βδελύσσονται να ακούνε και θα καταδικαστούν ως μεγάλοι προδότες του λαού. Για τους λόγους αυτούς προβάλλονται από τα κουφο-δημοκρατικά καθεστώτα ως επιστήμονες, ενώ δεν έχουν άριστο- αγαθό μεθοδικό επιστημονικό επίπεδο διερεύνησης των ιστορικών δεδομενων.

28 Για να διευκολύνω την πληροφόρησή σας, αφού έκανα τον κόπο η ίδια, παραθέττω αντίγραφο από το Λεξικό Τριανταφυλλίδη, όπου η λέξη δημοκρατία ορίζεται ως εξής:

1.πολιτικό σύστημα που στηρίζεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και που λειτουργεί με βάση τη βούληση της πλειοψηφίας των πολιτών:Aγωνίζομαι για τη ~. Ενισχύω / καταλύω / αποκαθιστώ / τραυματίζω / υπονομεύω τη ~. Aστική / σοσιαλιστική ~. Άμεση / έμμεση / αντιπροσωπευτική / μεικτή ~. H ~ γεννήθηκε στην Ελλάδα. Λαϊκή ~.2.το συνταγματικό πολίτευμα στο οποίο ο ανώτατος άρχοντας είναι αιρετός: Προεδρική / προεδρευόμενη / αβασίλευτη ~. || Bασιλευόμενη ~,όπου ο ανώτατος άρχοντας (ο βασιλιάς) είναι κληρονομικός. 3. κράτος με δημοκρατικό πολίτευμα: Ελληνική~. Ο Πρόεδρος της (Ελληνικής) Δημοκρατίας. Οι δημοκρατίες του βορρά / της Bαλτικής. ΦΡ ~ της μπανάνας*.

29 `Οσον αφορά τους προδοτικούς επιστήμονες συνεχίζεται η ανάλυση και η απόδειξη της προδοσίας τους στα αντίστοιχα κεφάλαια του καταλόγου- προπαντων στον αποδεικτικό ορισμό του εγκλήματος του ποινικού Δικαίου- της Τυραννίας.

30 Σειρά σας και ΙΕΡΟ καθήκον σας να βαθμολογήσετε την ανάλυση των δεδομένων και την σύνθεση της ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ που είναι ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ= ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ- και γι αυτό ΣΩΤΗΡΙΑ για τους δικαίους αριστοκρατικούς ανθρώπους.

Προσέξτε τις Λέξεις Κλειδιά:

ΠΟΛΙΤΙΚΗ = ΤΡΟΠΟΣ= ΟΡΓΑΝΟ, ΤΟΠΟΣ, ΧΡΟΝΟΣ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ κλπ.

`Οποιος δεν θέλει άριστη δικαιοσύνη αυτοδιοίκησης των αξίων, στην ουσία δεν θέλει να είναι άξιος άνθρωπος. Γι αυτό δεν πρέπει να έχει και δικαίωμα να συμμετέχει σε εκλογές για την λύση των προβλημάτων της κοινωνίας του.

Παρακαλώ, λοιπόν, καταγράψτε τα λάθη που βλέπετε και προτείνετε να διορθωθούν, για να ελεγχθούν και να συζητηθούν δημοσίως.